தாய் மொழியில் பெசுவது பிறப்புரிமை

தாய் மொழியில் பேசுவது பிறப்புரிமை.


இந்திய தொழிற்சங்க மையத்தின் நான்காவது அகில இந்திய மாநாடு1979ம் ஆண்டு எப்ரல் மாதம் சென்னையில் நடந்தது. இந்தியா பூராவிலும் இருந்து ஐயாயிரம் சார்பாளர்கள் கலந்து கொண்ட மிகப் பிரும்மண்டமான மாநாடாகும் அது.

ஐயாயிரம் சார்பாளர்கள் காலை எட்டு மணிக்குள் காலைக் கடன்களை முடித்து,குளித்து,காலை உணவை முடிக்க வேண்டும்.ஒன்பதரை மணிக்கு விவாதம் ஆரம்பமாகும்.சங்கத்தின் தலைவர் பி.டி. ரணதிவே.யார் வந்தாலும் வராவிட்டாலும் சரியான நெரத்தில் கராறாக ஆரம்பித்து விடுவார் சார்பாளர்கள் குலைநடுங்க ஓடி வருவதைப் பார்க்க பரிதாபமாக இருக்கும். சரியாக பதிணொண்ணரை மணிக்கு ஐயாயிரம் பெருக்கும் ஐந்து நிமிடத்தில் .தேநீர் கொடுக்க வேண்டும்.ஆறாவது நிமிடம் அடுத்த சார்பாளரை தலைவர் பெசக் கூப்பிட்டுவிடுவார்.

மதியம் ஒன்று முப்பதுக்கு முப்பது நிமிடம் இடைவேளை. அதற்குள் அத்துணைபேரும் உணவை முடித்துக் கொள்ள வேண்டும்..மாலை நான்குமணிக்கு தேநீர். ஐந்து நாட்கள் தமிழக சி.ஐ.டி.யு ,குறிப்பாக சென்னை தொழர்கள் இதனைச்செய்துகாட்டினார்கள்.அவர்களுடய செய்நேர்த்தியையும்,செயல்திறனையும் பார்த்து தேனீ கூட வெட்கித்தலை குனியும்.

இடதுசாரி தொழிற்சங்கங்களின் ஜனநாயக மாண்பு மாநாடு நடத்தப்பட்ட முறையில் அற்புதமான வகையில் வெளிப்பட்டது.திரிபுராவின் பழங்குடி,அசாமின் தேயிலைத்தோட்டத்தொழிலாளி,டார்ஜிலிங்கின் கூர்கா,டோங்கிரி பேசும் காஷ்மீரி,,மத்திய பிரதேசத்தின் வனகுடிகள், மும்பையின் ஆலைத்தொழிலாளி,பஞ்சாபி,இந்தி,உருது, தமிழ்தெலுங்கு,கன்னடம்,மலையாளம்,வங்கம்,இந்தியாவின் சகலமொழிக்காரர்களும் அங்கு இருந்தனர்.அவர்கள் அத்துணை பெரும் அவரவர் தாய் மொழியிலேயே பேச அனுமதிக்கப்பட்டனர்.இது எப்படி நடைமுறைபடுத்தப் பட்டது? . உதாரணமாக,குஜராத்தியில் ஒருவர் பேசினால், அவர் பெசிமுடித்தவுடன் தலைவர் பி.டி.ஆர் ஐந்துந்மிடம் மொழிபெயர்ப்பு என்று அறிவிப்பார்..குஜராத்தியில் பெசியது இந்தியில் மொழிபெயர்க்கப்படும்.இந்தி தெரியாதவர்களுக்காக வேரொருவர் ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்ப்பார்.ஆங்கிலமும்,இந்தியும் தெரியாதவர்கள்

என்னாவது?அதையும் கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு தலைவர் பொது மொழிபெயர்ப்பு என்று அறிவிப்பார்.இந்தி ஆங்கிலம் தெரிந்த அந்தந்த மொழிக்காரர்கள் தங்கள் தங்கள் தாய். மொழியில் அந்தந்த குழுக்களுக்கு மொழிபெயர்ப்பார்கள்.ஐயாயிரம் சார்பாளர்களிடையே இருபத்து மூன்று இந்திய மொழிகள் ஒரேசமயையித்தில்

பெசப்படுவதை கேட்பதும் பார்ப்பதும் மெய்சிலிர்க்கவைக்கும் நிகழ்வாகும

என்னசெய்வது? மத்திய அமைச்சர் ஒருவர் தாய்மொழியில் தான் பெசுவேன் என்று இரண்டு ஆண்டுகள் காத்திருந்தார்.இறுதியில் ஆங்கிலத்தில் எழுதிவைத்து வாசிக்கவேண்டியதாயிற்று.பணபலமோ,அதிகாரபஇல்லாதவர்களால்முடிகிறது

ஆட்சியாளர்களால் ஏன் முடியவில்லை?